Overmoed
Hij was niet te stoppen De beste man Niet na te jagen Niet aan de kant Hij kwam je niet tegen Hij kwam je tegemoet Hij is altijd beter In wat jij doet Er is niets te halen bij hem Hij haalt naar je uit Kom je verhaal niet brengen want dat boeit hem toch geen fluit Dit gaat over moed Overmoed Hij kent geen liefde Hij kent geen spijt Hij was altijd eerder en hij raakt nooit wat kwijt Dit gaat over moed Overmoed En als hij alleen is Gaat het niet zo goed Dan danst hij niet meer En heeft hij geen kater Dan is de wereld hem te groot Hij heeft geen plannen voor later Dit gaat over moed Overmoed Zijn jeugd was legende Zijn toekomst beloofd En in de boeken staat zijn naam al in het rood Hij heeft geen bekenden Maar is bekend Hij heeft geen kennissen Zijn kennis is inherent Dit gaat over moed Overmoed Maar als hij alleen is dan gaat het niet zo goed Dit gaat over moed Overmoed En als hij alleen is dan gaat het niet zo goed Hij loopt nu al dagen Rond dezelfde tafel Hij drinkt geen water Want dan heeft hij wat voor later In de vliering herkent hij zichzelf Hij is een loos bovenstukje Een ingezakt gewelf Dit gaat over moed Overmoed En als hij alleen is Dit gaat over moed Overmoed En als hij alleen wel, dan gaat het niet zo goed Dit gaat over moed Moed Moet Dit gaat over moed Moed Moet Dit gaat over moed Moed Moet Moet het dan over moed
Geschreven op de laatste dag van 2018 (een heuse new year's blues dus), maar nooit afgemaakt. Ik ben er nog steeds niet helemaal tevreden mee, wie weet maak ik het ooit af. Maar, voordat het op de eindeloze stapel van vergeten versjes belandt...