Overmoed

Hij was niet te stoppen
De beste man
Niet na te jagen
Niet aan de kant

Hij kwam je niet tegen
Hij kwam je tegemoet
Hij is altijd beter
In wat jij doet

Er is niets te halen bij hem
Hij haalt naar je uit
Kom je verhaal niet brengen
want dat boeit hem toch geen fluit

Dit gaat over moed
Overmoed

Hij kent geen liefde
Hij kent geen spijt
Hij was altijd eerder
en hij raakt nooit wat kwijt

Dit gaat over moed
Overmoed
En als hij alleen is
Gaat het niet zo goed

Dan danst hij niet meer
En heeft hij geen kater
Dan is de wereld hem te groot
Hij heeft geen plannen voor later

Dit gaat over moed
Overmoed

Zijn jeugd was legende
Zijn toekomst beloofd
En in de boeken staat zijn naam al in het rood

Hij heeft geen bekenden
Maar is bekend
Hij heeft geen kennissen
Zijn kennis is inherent

Dit gaat over moed
Overmoed
Maar als hij alleen is
dan gaat het niet zo goed

Dit gaat over moed
Overmoed
En als hij alleen is
dan gaat het niet zo goed

Hij loopt nu al dagen
Rond dezelfde tafel
Hij drinkt geen water
Want dan heeft hij wat voor later

In de vliering
herkent hij zichzelf
Hij is een loos bovenstukje
Een ingezakt gewelf

Dit gaat over moed
Overmoed
En als hij alleen is

Dit gaat over moed
Overmoed
En als hij alleen
wel, dan gaat het niet zo goed

Dit gaat over moed
Moed
Moet

Dit gaat over moed
Moed
Moet

Dit gaat over moed
Moed
Moet

Moet het dan over moed

Geschreven op de laatste dag van 2018 (een heuse new year's blues dus), maar nooit afgemaakt. Ik ben er nog steeds niet helemaal tevreden mee, wie weet maak ik het ooit af. Maar, voordat het op de eindeloze stapel van vergeten versjes belandt...