Hij was niet te stoppen
De beste man
Niet na te jagen
Niet aan de kant
Hij kwam je niet tegen
Hij kwam je tegemoet
Hij is altijd beter
In wat jij doet
Er is niets te halen bij hem
Hij haalt naar je uit
Kom je verhaal niet brengen
want dat boeit hem toch geen fluit
Dit gaat over moed
Overmoed
Hij kent geen liefde
Hij kent geen spijt
Hij was altijd eerder
en hij raakt nooit wat kwijt
Dit gaat over moed
Overmoed
En als hij alleen is
Gaat het niet zo goed
Dan danst hij niet meer
En heeft hij geen kater
Dan is de wereld hem te groot
Hij heeft geen plannen voor later
Dit gaat over moed
Overmoed
Zijn jeugd was legende
Zijn toekomst beloofd
En in de boeken staat zijn naam al in het rood
Hij heeft geen bekenden
Maar is bekend
Hij heeft geen kennissen
Zijn kennis is inherent
Dit gaat over moed
Overmoed
Maar als hij alleen is
dan gaat het niet zo goed
Dit gaat over moed
Overmoed
En als hij alleen is
dan gaat het niet zo goed
Hij loopt nu al dagen
Rond dezelfde tafel
Hij drinkt geen water
Want dan heeft hij wat voor later
In de vliering
herkent hij zichzelf
Hij is een loos bovenstukje
Een ingezakt gewelf
Dit gaat over moed
Overmoed
En als hij alleen is
Dit gaat over moed
Overmoed
En als hij alleen
wel, dan gaat het niet zo goed
Dit gaat over moed
Moed
Moet
Dit gaat over moed
Moed
Moet
Dit gaat over moed
Moed
Moet
Moet het dan over moed
Geschreven op de laatste dag van 2018 (een heuse new year's blues dus), maar nooit afgemaakt. Ik ben er nog steeds niet helemaal tevreden mee, wie weet maak ik het ooit af. Maar, voordat het op de eindeloze stapel van vergeten versjes belandt...